Sinds de jaren 60 van de vorige eeuw kunnen slecht functionerende hartkleppen worden vervangen door klepprotheses die of van dierlijk materiaal (bio-protheses) of van kunstmateriaal (mechano-protheses) zijn gemaakt. In de regel kunnen mechano-protheses een leven lang meegaan en is de houdbaarheid van bio-protheses beperkt maar is het slikken van bloedverdunners bij deze protheses niet nodig. Voor een kleine groep van patiënten zijn er nog andere opties maar die laten we hier buiten beschouwing.

De beperkte levensduur van een bio-prothese is met name bij jongere patiënten een probleem. Vandaar dat bij deze patiënten meestal wordt gekozen voor een mechano-prothese. De oorzaak van de kortere levensduur is meestal slijtage door verkalking. Er wordt dan ook veel onderzoek gedaan naar hoe we verkalking kunnen afremmen of zelfs voorkomen. Telkens als een nieuwe anti-kalk behandeling is ontwikkeld moeten we afwachten of in de praktijk zo’n klep echt langer meegaat. Dat maakt dat dit soort onderzoek helaas tientallen jaren kan duren en tot nu toe is het niet gelukt een bio-prothese te ontwikkelen die bij jongere patiënten levenslang meegaat.

De bio-prothese die in het UMCUtrecht werd gebruikt past in het rijtje van kleppen met een nieuwe anti-kalk behandeling. De hoop dat deze bio-prothese langer meegaat is gebaseerd op dierexperimenteel onderzoek. Het onderzoek bij patiënten is nog niet lang geleden gestart en ook bij deze bio-prothese geldt dat alleen de tijd ons kan leren of deze klep langer meegaat.

Mocht u op de wachtlijst staan voor een hartklepoperatie in Nederland dan is het goed te weten dat uw hartchirurg(e) altijd in teamverband en altijd samen met u kiest voor de meest optimale behandeling rekening houdend met uw persoonlijke situatie. Het is belangrijk dat u zich door uw hartchirurg en/of cardioloog goed laat informeren welke behandelopties er zijn en welke voor u de meest gepaste is. Een bezoek aan de website www.hartklepkeuze.nl kan u hierbij op weg helpen.

Bron: nvtnet.nl